Gewoon bijzonder: interview met Leo Scholtes van Rijkswaterstaat

Nautisch adviseur voor beweegbare bruggen

In onze rubriek ‘Gewoon bijzonder’ zetten we collega’s in het zonnetje. Zij doen ‘gewoon’ hun werk en leveren daarmee een bijzondere bijdrage aan veilige wegen en wateren. Leo Scholtes is nautisch adviseur voor beweegbare bruggen. Met ruim 50 jaar ervaring bij Rijkswaterstaat is hij een belangrijke netwerker in de regio Zuid-Holland.

Mijn belangrijkste taak is ervoor te zorgen dat ‘de boel’ blijft draaien: het Rotterdamse stukje Nederland in beweging houden voor scheepvaart en wegverkeer.

Tien beweegbare bruggen in het areaal

In het areaal van Leo worden er tien bruggen bediend door zijn collega’s, de brugoperators. Vaak doen zij hun werk op afstand, vanuit de verkeerscentrale in Rhoon, maar voor sommige bruggen moet je echt op locatie zijn. Na de wisseldiensten van onze operators speelt er vaak nog iets wat opgelost of doorgespeeld moet worden,” vertelt Leo. “Denk aan hele acute zaken, zoals storingen, maar ook veranderende regelgeving en de vervanging- en renovatieopgave. Tijdens de diensten gebeuren er altijd wel bijzondere dingen.”

Ik probeer zoveel mogelijk werk bij de brugoperators weg te halen zodat zij zich kunnen focussen op het goed en veilig bedienen van de brug.

Netwerken is mijn sterkste punt 

Leo begon zijn carrière in 1973 en tikt deze zomer zijn 50e dienstjaar aan. Twaalf functies waarvan 46 jaar in het ‘droge’ en de laatste vier jaar in het ‘natte’. “Veel van wat ik heb opgestoken komt nog steeds van pas. Onder andere door mijn werk als contractmanager en als Officier van Dienst op de weg. Ik word nog steeds door de meest bijzondere mensen gebeld. Dat komt ook omdat ik altijd veel heb geïnvesteerd in netwerken. En daar kun je lang op teren. Mijn advies: netwerken is het belangrijkste. Ga naar die sportdag, ga naar de nieuwjaarsreceptie. Volg een cursus waar je andere collega’s tegenkomt.”

Bruggen bedienen is topsport

Leo heeft bewondering voor de brugoperators met wie hij samenwerkt. “Het werk dat zij doen is topsport. Vaak komt het aan op dat ene spannende uur in hun dienst, maar de rest van de tijd moeten ze ook haarscherp zijn.”

In zijn regio loopt een aantal belangrijke verkeersaders, met bruggen die essentieel zijn voor de economie van Rotterdam en Nederland. “Onze voornaamste taak is dat ‘de boel’ blijft draaien. Het is aan ons om elke keer een weloverwogen besluit te nemen, waarbij we ons goed inleven in de gebruiker,” vertelt Leo. “Wat veel mensen niet weten is dat schepen binnen 800 meter van de brug een ‘point of no return’ hebben. Ze hebben dan onvoldoende afstand om nog te remmen en de brugoperator moet de brug wel open zetten om een aanvaring te voorkomen. Voor de veiligheid moeten we dan soms de grens opzoeken van wat kan”, aldus Leo. 

Counterparts hard nodig

Leo heeft in zijn dagelijkse werk veel te maken met collega’s van Rijkswaterstaat, het Havenbedrijf, ProRail en de provincies. Hij heeft deze counterparts hard nodig bij calamiteiten en veranderingen. “Vorig jaar ging de Calandbrug kapot. Dat was best spannend want de Calandbrug geeft toegang tot een grote haven waar containers naar Engeland worden afgescheept. Gelukkig was het tracé vlak daarvoor gewijzigd waardoor er op dat moment al geen treinen meer overheen reden. Zo kon de brug nog één keer, al piepend en krakend, omhoog worden gezet, zodat de schepen erdoor konden. “Tot op de dag van vandaag vraag ik me nog steeds af hoe de situatie was geweest als het spoor nog in gebruik was geweest.”

Soms krijg ik het thuis het verwijt dat ik altijd mijn telefoon opneem. Deze gewoonte stamt nog uit mijn tijd op de weg. Mensen moeten toch door met hun werk en vaak komen ze bij mij uit.

Het voordeel van op afstand bedienen 

Er is veel negatieve beeldvorming over op afstand bedienen, wat Leo jammer vindt. “In de verkeerscentrale in Rhoon zitten de brugoperators met twee tot vier collega’s en kunnen ze samen beslissingen nemen. Dat is toch fijner dan bijvoorbeeld op de Botlek of de Spijkenisserbrug, midden in de nacht, wanneer het donker en mistig is, en je moet in je eentje beslissen of de brug kan draaien.” 

Verschrikkelijk mooie plekken

Leo noemt zijn werk dynamisch en de omgeving waar hij in werkt ‘verschrikkelijk mooi’. “Ik vind het nog steeds leuk om nieuwe collega’s rond te leiden op de grote werken. Op de Van Brienenoordbrug bijvoorbeeld kun je in de brugkelders goed laten zien hoe zo’n gigantisch bouwwerk in elkaar steekt.” Ook werkte Leo mee aan een filmopname over Rotterdam: ‘Ome Cor’, waar deze brug een rol in speelde. “Ik vind het belangrijk dat mensen weten dat wij veel doen: weg, water maar ook de samenwerking met het spoor en nog veel meer.”